ایزومتری های 2- موضعی و خودریختی های 2- موضعی

چکیده یک نگاشت (نه لزوماً خطی) مانند t:x?y بین فضاهای باناخ x و y یک ایزومتری 2- موضعی نامیده می شود هرگاه برای هر f,g?a، ایزمتری خطی پوشای s:x?y موجود باشد که t(x)=s(x) و t(y)=s(y). در حالتی که a یک جبر باناخ باشد، نگاشت t:a?a خودریختی 2- موضعی نامیده می شود هرگاه برای هر f,g?a، خودریختی s روی a موجود باشد که t(f)=s(f) و t(g)=s(g). در این پایان نامه که مراجع اصلی آن [af] و [hmot] می باشند ابتدا خودریختی های 2- موضعی و ایزومتری های 2- موضعی روی جبرهای یکنواخت و ارتباط آن ها با یکدیگر مطالعه می شوند. نشان داده می شود ایزومتری های 2- موضعی روی جبرهای یکنواخت خاصی از توابع تحلیلی یک یا دو متغیره ایزومتری های خطی پوشا هستند. در ادامه نشان داده می شود تحت شرایط خاصی برای فضاهای هاسدورف موضعاً فشرده k، q و فضای باناخ e هر ایزومتری 2- موضعی از c0(k,e) به c0(q,e) خطی و پوشا است. همچنین خواهیم دید این مطلب برای فضاهای باناخ (1?p?? وp?2)lp برقرار است ولی برای فضاهای هیلبرت l2 برقرار نمی باشد.